Salvatore Ailesi

Salvatorelar en köklü vampir ailelerindendir. Kökleri Amerika Mystic Falls'tan gelir. Ancak büyük bir kısmı fark edildiği için öldürülmüştür. Salvatorelar o günden beri insanlara büyük kin duymakta ve avlarını vahşice avlamaktadır. Kurtlarla araları bütün vampirler gibi iyi değildir.
Aile Özellikleri
Saldırgan
Zeki
Atletik
Kişiye özgü özel yetenekleri vardır.
Aileme katılmak için;
İsim-Soy isim(eğer alınırsanız soy isim Salvatore olacak):
Örnek RP:
Olmak istenilen yakınlık(kardeş,abi,abla):
Eğer RPniz puanlamam da 90 sınırını geçerse ailemden biri olursunuz.

Aravis Roxanne Adams
Not:Başvuru rpmin devamını yazıyorum...

Ve vurdum!Kimse benden habersiz benim evime giremezdi!Aslında tüm olanları en baştan anlatsam daha iyi olacak...Isparta'ya giderken düşen uçaktan bir tek ben sağ kaldım sanılıyordu.Çok kötü bir kazaydı ve ben sadece birkaç sıyrıkla kurtulmuştum!Fakat daha sonra bedelini ağır ödedim.O ana kadar olan tüm hafızamı süresiz olarak kaybetmiştim.O günden sonra hatırlayamadığım bir dolu insan bana kardeşi,abisi,ablası ve anne -babası olduğunu söylemişlerdi.Hatta içlerinden biri sevgilim olduğunu bile söyledi!Fakat ben hiç birşey hatırlayamıyordum.Bir gün iki polis memuru gelip beni götürdüler ve uçak kazasından sadece beni kurtulmadığımı,başka iki kişininde olduğunu söylediler.Onların doru söyleyip söylemediğini hemen anlayabilirdim çünkü o uçak kazasından sonra,geçmişte bahsettiğim gibi bir çakram açılmıştı ve artık insanların beyinlerinden ne geçtiğini görebiliyordu.Bu benim son zamanlarda tek savunma aracım olmuştu...


Bahsettiğim gecede tanımadığım bir kadım adımı söyleyip içeri geldiğinde sizinde yapacağınız gibi korktum ve ona büyükbabamın eski meşe rengi bastonuyla vurdum.Kadın bayıldı.Ben de ne yapacağımı şaşırmış halde ona baktım.Şimdi ne yapacaktım?Polis mi?Hayır.Bu fikirden hemen vazgeçtim çünkü zaten onlar hiçbirşey yapamzlardı.Dolayısıyla kadının beynine girmeye çalıştım fakat onun beyni her insan gibi açık değildi.Kapalıydı.O,tüm insanların aksine beynindeki tüm duvarları indirmiş ve tüm savunma önlemlerini almıştı.Giremiyordum.Sanki daha önceden benim onun beyninin içine girip de bakacağımı bilip,önlem almıştı!Ben hayatımda böyle bir şeyle karşılaşmamıştım....

Yarına kadar bekledim ve sonra yine hiçbirşey yapamayınca polisi çağırmata karar kıldım.Geldiler.İnceleme yaptılar ve bayanı birkaç gün için alacaklarını söylediler...Fakat benim aklım hala kadındaydı.Nasıl olmuştu da onun beyninin içine girememiştim?

İki gün sonra kadının uyandığını söylediler.Ben de çabuk çabuk çini ve rengarenk dantellerle dolu(hepsi annemin bir ürünüydü)holü aşıp içeriden reçel ve çay kokusunun geldiği mutfaktan geçtim.Annemler ya evde polis görmeye alışmışlardı ya da polisler daha önceden olayı söylemişti.Kadına vurduğum gece onlar tiyatroda oldukları için bilmiyorlardı ne olduğunu.


Olmak istenilen yakınlık:Küçük kızkardeş

Kurgu - 34/40 puan daha orijinal bir kurgu olmalıydı...
Betimleme - 18/20 puan yer verilmiş ama biraz daha olabilrdi
Noktalama İşartleri ve İmla Kuralları - 14/15 puan çok az hata vardı.
Renklendirme -10 /15 puan renklendirme yapılmamıştı. Evet fon doğruydu ama tek renk rpde kötü durur en azından anahtar kelimeleri renklendirmeliydin...
Sayfa Düzeni - 10/10 puan
+_______________________________________
86 unutma ki bu bir giriş rpsi değil.Yani buradaki puanlamada bütün hatalar dikkate alınıyor. Tekrar denrsen alınaibleceğine inanıyorum.
Bir daha ki sefer olması dileği ile...

peki olsun yine de saol...(tekrar denerim istersen...)

denemelisin bence...

yani belli bir konu mu olacak(Salvatorelerle ilgili)

Hayır orijinal bir şey olsun yeter... Bir de biraz vampirliğini kullan artık...

mesaj alınmıştır....

İsim-Soy isim: Cassidy Laurel (Aslında Sevden ben Elisha'nın ikinci karakteri )
Örnek RP: Yaa ne gerek var şimdi rp puanlamayı boşuna mı koyduk biz. Neyse al koydum rp.

DÖNÜŞÜM
Hava karanlıktı. Sadece yürüyordu Cassidy ama nereye gittiğini bilmiyordu. Sıkılmıştı evde duramazdı. Babasıyla annesinin kavgasını hatırlayıp uzaklaşıyordu evden. Kavganın sonu ne olacak? diye düşündü. Babam anneme bir şey yapar mı? Ya da annem babama. Yalnız kalmaktan korkuyordu. Bu düşüncelerden kafasını temizlediğinde kendini bir ormanda buldu. Karanlık bir orman. Korku filmlerinde gördüğü gibi her yerden garip sesler geliyordu. Normaldi. Akşam bir sürü hayvan dolaşırdı ormanda. Bu düşünce gayet normal gelmişti Cassidy'e. Birden durdu Bir sürü hayvan, hem de yırtıcı! diye düşündü. Korkmaya başlamıştı, elini cebine attı telefonunu aradı en azından bir ışık kaynağı olurdu. O da ne ? Evden o kadar hızlı çıkmıştı ki telefonunu evde unutmuştu Harika! diye düşündü Cassidy. Şimdi ne yapacaktı? Kapkaranlık bir ormanda, pasaklı bir eşofmanla dar kısa kollu bir bluz ve iletişim için değil ışık için bile bir telefonu yoktu Cassidy'nin. Artık kesinlikle korkuyordu. Geri dönüp yürümeyi düşündü ama arkasını döndüğünde sadece boşluk görüyordu, karanlık.. Bu kadar yolu nasıl gelebilmişti. Bir türlü anlam veremiyordu. Kafası iyice karışmıştı. Ne yapacağını düşünmeliydi. Sabah kadar burada durursam sabah olunca etrafı daha iyi görürüm ve eve dönüş yolunu bulabilirim. diye düşündü. Ama umutsuzdu. Belki dedi içinden. Zar zor görebildiği bir ağacın dibine oturdu. Kocaman bir çınar ağacıydı ve yaşlıydı. Üşüyordu. Ormandaki sesler geriyordu Cassidy'i. Biraz gözlerini kapadı ve evini düşündü. Neden çıkmıştı ki evinden? Neden odasına kapanmamıştı? Pişmandı.

Kafasında bu düşünceler dolaşırken bir ses duydu. Çatt! bir dal kırılmış gibi değildi. Kocaman bir ağacı sanki biri eliyle kırmıştı.

"Kim var orda?" Cevap alabileceğini düşündü. Hiçbir hayvan böyle güçlü bir şey yapamazdı. Aslında insanda yapamazdı.

Korktu Cassidy, ses yavaşça yaklaşıyordu. Garip bir şekilde bu karanlıkta gelen cismi görebiliyordu. Bu Cassidy'i meraklandırdı. O da cisme doğru yürüdü. Gördüğü şey karşısında ne yapabilirdi ki? Bu bir insan mıydı? Karşısındaki bu varlık bir insan olamayacak kadar güzeldi. Gözleri sarımsı bir yeşillikteydi, dudakları kırmızı, elmacık kemikleri yüzünün güzelliğini ortaya çıkarıyordu. Bu adam Cassidy'nin hayatında gördüğü her şeyden üstündü. Kaslı ve sağlam görünen vücuduyla Cassidy'e yaklaştı.

"Adım Alexander bayan, sizin adınızı öğrenebilecek kadar iyi bir izlenim bırakabildim mi acaba ?" dedi isminin Alexander olduğunu iddia eden adam. Sesi Cassidy'i büyülemişti. Cassidy bu sesin sorduğu her şeye cevap verebilirdi.

"Cassidy."
dedi kısık bir sesle adamın gözlerine bakarak.

"Memnun oldum Cassidy." adamın sesi hırçınlaşmıştı.

Adamın gözleri karardı, dudakları garip bir şekilde yukarı büzüldü ve ağzı Cassidy'nin boynuna gitti. Cassidy boynundaki ateşli acıyı hissetmişti. Hiçbir zaman böyle bir acı duymamıştı ne fiziksel ne de duygusal bu her şeyden üstündü. Adamı tekmeliyordu karnına yumruklar atıyordu ama işe yaramıyordu. Kanı içinden çekiliyor ve boynuna takılmış ağza yol alıyordu. Adam birden durdu. Ne olmuştu? Neden Cassidy'nin daha çok acı çekmesini istiyordu? Alexander birden ayaklandı ve yok oldu. Hızlıydı, güçlüydü, güzeldi, o bir vampirdi. Cassidy içinde yanan ateşe rağmen bunları düşünebiliyordu. Şimdi ise o vampir Cassidy'i ısırıp kaçmıştı. Ne olacak? diye düşündü Cassidy.

Uzun süre içinde yanan ateşle yattığı yerde kimse onu görmemişti. Artık yağmur yağıyordu. Cassidy gözlerini açtı. Uyudum mu? diye düşündü. Bunların hepsi rüyamıydı yani. Yattığı yerden sevinçle kalktı ama sevinci kısa sürdü hala ormandaydı ve üşümüyordu. Acıkmıştı ama canı yemek istemiyordu. Yakınından geçen bir sürü kan kokusu -artık onları bir canlı olarak görmüyordu sadece kanın kaynağıydı onca hayvan Cassidy için- onu cezp ediyordu. Anlamıştı Cassidy artık vampirdi. Eve geri dönemezdi. Annesiyle babasının birbirlerine zarar vermelerini istemiyorken, onlara kendisi zarar veremezdi. Ağlayabilse ağlardı ama artık o farklıydı. Bunları düşünürken yanından geçen kan kokusun sahibi geyiğe saldırdı. Geyiğin boynuna geçirdiği dişleri o kadar kolay delmişti ki deriyi ıslak ve hırçın ses bile önemsiz kalırdı bunun yanında. Geyiğin boynundaki dişlerini daha da sıktı ve kanın ağzına dolmasına izin verdi.

Hala doymadığını fark etti. Etrafına bakındı. Hissedebilmişti. Bu sefer ki koku çok daha farklıydı. Aşırı derecede güzel kokuyordu. Hızlı ve çevik bir hareketle kokuya doğru koşmaya başladı. Kokunun kaynağını bulduğunda şok içinde bakakaldı. Bir insan! diye düşündü ama kendini fazla tutamadı. Hemen yanına gitti ve genç çocuğa yaklaştı. Çocuk ona hayran bir şekilde bakıyordu.

“Merhaba.” diyebildi sadece genç. Cassidy onu aldırmadı.

“Merak etme. Hemen bitecek. Hiçbir şey hissetmeyeceksin.” dedi Cassidy ve yakışıklı çocuğun boynuna saldırdı. Bu, geyikten daha güzeldi. Tekrar kanın ağzına yol almasının hazzına varırken gencin elini sımsıkı tutuyordu…
Olmak istenilen yakınlık: Mert'in kardeşi

Tamam abii